آنژیوپلاستی کرونری از راه جلدی یا PTCA ، که به سادگی به آنژیوپلاستی معروف است ، یکی از رایج ترین و یکی از کم تهاجمی ترین روش ها برای بازگرداندن جریان خون در عروق کرونر مسدود و آسیب دیده است. از این دارو برای جلوگیری از بیماری عروق کرونر استفاده می شود که می تواند زمانی ایجاد شود که چربی و کلسترول در دیواره های شریانی پلاک ایجاد کنند.
PTCA با قرار دادن لوله ای به نام کاتتر در ناحیه تنگ شده شریان انجام می شود. در انتهای کاتتر یک بادکنک قرار دارد که بعد از رسیدن به ناحیه مورد نظر باد می شود.
تورم تأثیر گسترده تری بر روی ناحیه مسدود شده ایجاد می کند تا جریان طبیعی خون بازگردد. این عمل بهترین دکتر قلب در مشهد همچنین می تواند رسوبات پلاک را مختل کرده و آنها را شل کرده تا رسوب را کاهش دهد.
برای اطمینان از تنگ شدن مجدد شریان ، استنت (یک سیم پیچ کوچک و قابل توسعه از فلز) در ناحیه قرار داده می شود. با عادی شدن جریان خون ، در طول روند بهبودی ، بافت روی استنت شکل می گیرد.
روش آنژیوپلاستی را می توان با کمک چند فناوری ایمن و م effectivelyثر انجام داد. متخصصان قلب مداخله ای از فلوروسکوپی که نوعی خاص از دستگاه اشعه ایکس است برای تعیین محل انسداد شریان استفاده می کنند. سونوگرافی داخل عروقی (IVUS) به آنها اجازه می دهد تا عروق خونی را به منظور انتخاب اندازه مناسب کاتتر ، استنت و بادکنک تجسم کنند.
بسته به شدت انسداد ، یک روش معمولی PTCA می تواند از کمتر از یک ساعت تا چند ساعت طول بکشد. آنها معمولاً با بیمار بیدار انجام می شوند ، اما برای آرام کردن آنها از داروهای آرامبخش استفاده می شود.
PTCA
توجه داشته باشید که همه بیماریهای عروق کرونر برای انجام عمل آنژیوپلاستی مناسب نیستند. بیمار باید یک سری آزمایش خون ، آزمایش ادرار ، اشعه ایکس و سایر اقدامات پزشکی را انجام دهد تا مشخص شود که آیا برای انجام آنژیوپلاستی مناسب است یا خیر.
بهترین درمان برای بیماریهای کرونری باید توسط پزشک شما تعیین شود. در مواردی مانند انسداد در شریانهای باریک طبیعی یا هنگامی که تعداد زیادی شاخه مسدود شده است ، ممکن است روشهای تهاجمی بیشتری توصیه شود.
خطرات دخیل
PTCA در بازگرداندن جریان طبیعی خون در عروق م effectiveثر است. با این حال ، اگرچه نسبتاً کم است ، این روش تا حدودی ریسک دارد. در اختیار متخصص قلب مجرب ، احتمال نیاز بیمار به بای پس اورژانسی تنها حدود 2 or یا کمتر است ، در حالی که خطر مرگ و میر کمتر از 1 است.